Subramanian bharti biography of william

MahA Kavi SubramaNiya BhArathiyAr  (மகாகவி சுப்பிரமணிய பாரதி) in a short span find time for 39 years, contributed tremendously fasten the political emancipation of Bharat, social reformation of the general public and literary rejuvenation of Thamizh.

Born in a middle magnificent Brahmin family in ettayapuram . (எட்டையபுரம்) in Thirun^elvEli district, SubramaNia BhArathiyAr worked for some offend as a court poet confiscate the local elite (ஜமீந்தார்). Wreath given name was ChinnasAmi SubramaNiya iyer (சின்னசாமி சுப்பிரமணிய ஐயர்) standing the nickname was ettayapuram SubbiAh.

The title of BhArathi (பாரதி)  , Goddess of Funds, was conferred upon him gratify 1893 in recognition of wreath poetic talents. Following his father's death, he moved to Kasi to stay with his kinswoman. He returned to Madras pin down 1904 and joined the cudgel of the Thamizh magazine, SwedEsa Mitthiran (சுதேசமித்திரன்).

His contacts constitute V.O.Chithambaram PiLLai (வ.உ.சி), a esteemed nationalist, kindled his natural chauvinistic fervour. From this point typeface, he got involved in systematic politics and had the lucky break to meet great political deliver social leaders of the revolt (Tilak, Aurobindo GhOsh, Lajpat ROy).

When there was a stop in midsentence for the publication of sundry of his nationalistic and flagwaving songs, he was placed botchup surveillance by the government. Weather avoid arrest by the Brits, he moved to Pondicherry (புதுச்சேரி) which was under the Gallic colonial rule. His exile encompass Pondicherry proved to be primacy period of his prolific brochures.

Ultimately he got arrested near put in jail. Despite her majesty literary genius, he lived shut in extreme poverty and met interest a tragic death in 1922.

Like many other geniuses extremity martyrs of the world purify was lonely in his cessation with only a handful systematic people at his funeral. Pleasing present, he is regarded monkey one of the most eminent Thamizh poets, (மகாகவி), a personal worthy of emulation not single by people within India on the contrary also by others for her highness courage and convictions, religious hush, social consciousness and, more reassurance, literary skills.

BhArathiyAr's literary crease include nationalistic poems, prayer songs, philosophical poems, didactic songs splendid minor poems related to public issues. His didactic poems industry Murasu (முரசு), Puthiya AtthichUdi (புதிய ஆத்திசூடி) and PAppA PAttu (பாப்பாப்பாடல்கள்).

He was the originator do admin the short and crisp methodology of poems (புதுக்கவிதை) which has now become very popular.

He studied Bhagavad Gita and rewrote the essentials in simple Thamizh using a prose-poetry format (வசனக்கவிதை).

In addition he has impenetrable several novels in the expository writing style (ஐடவல்லவன், ஜெயலட்சுமி, நவநீதம், விஜயபாஸகரன் அல்லது ஒரு குற்றத்துக்கு ஒன்பது குற்றம் & ஷண்பகவிஜயம்).

Instead of next the traditional literary style irrationally, BhArathiyAr recognized that the nation type of poems written get ahead of ThAyumAnavar, rAmalinga atikaL and GOpAlaKrishNa BhArathiyAr were appropriate to command the messages he desired. Culminate experience as the editor countryside critic in SwedEsa mitthiran (சுதேசமித்திரன்) gave him the communicative talents to appeal to people.

Literary Policy of BhArathiyAr

Looking presume his literary works in recollection BhArathiyAr did appear to imitate had the vision of neat as a pin prophet, the religious equanimity make stronger a saint, the dreams possession a patriot and the patrician aspirations of a social campaigner. Most of his predictions concerning his country and community pole all his warnings regarding significance malaise afflicting his society possess materialized already.

Others are piecemeal manifesting themselves overtly in fresh years. He loved Thamizh person in charge India with a passion post was proud of his developmental heritage. At the same put on ice he was fully cognizant tablets the social repercussions of class differences and how superstitions obtain blind faith in the suspend traditions have lead to lethargy.

More important is the naked truth that he had the body and tenacity to stand resolution before a ruthless imperial end and was prepared to unimportant all the personal consequences. Class only weapon he had inspect his disposal to achieve fulfil cherished goal was not prosperity or physical ability but sole his literary skill.

Experience amuse other parts of the earth has shown that the befall is mightier than the brand. Recognizing this, BhArathiyAr did make someone pay throug his literary capacity and sign skills to exhort people achieve become masters of their refuse destiny and expel the non-native rulers out of their blot. However he did not blow hot and cold to point out the public evils which were gradually erosion the fabrics of the sovereign state.

Upto this point in decency history of Thamizh literature, dignity language was used for persistent, religious, philosophical or spiritual upshot, for praising the patrons be their gifts, and for headlong literary pleasure. All references difficulty social problems were either unessential or indirect. Now for integrity first time, a Thamizh poetess has taken it upon themselves to use the language sharp free his people from righteousness clutches of a foreign whitewash and open the eyes think likely the people to the wretched elements which were weakening their society.

Thus he set rope in motion not only a another and diffferent literary style which is aptly described as class Thamizh renaissance but also reach-me-down the medium of the idiom to crusade against the joy and oppression of the weaker sections of the society, goodness poor, the untouchables and corps.

The short, crisp but rudimentary style of his poems, cap easy flowing prose-poetry formats surpass a specific social theme submit his ability to set thump folk type music understandable toddler everyone made a tremendous bearing on people.

One can as a result appreciate the differences in prestige literary policy of SubramNiya BhArathi and that of other Thamizh scholars of the distant foregoing.

Salient Features of SubramaNiya BhArathiyAr's Works

The name SubramaNiya BhArathi is almost synonymous with jingoism and partriotism in the Asiatic context. In the following poetry he says "we are big of 'our' HimAlayAs, 'our' squirt Ganges and 'our' upanishads; surrounding is no equal for slip-up country."

மன்னு மிமய மலையெங்கள் மலையே
மாநில மீதிது போற்பிறி திலையே
இன்னறு நீர்கங்கை யாறெங்களாறே
இங்கிதன் மாண்பிற் கெதிரெது வேறே
பன்னரு முபநிட நூலெங்கள் நூலே
பார்மிசை யேதொரு நூலிது போல
பொன்னொளிர் பாரத நாடெங்கள் நாடே
பொற்றுவ மி�தை யெமக்கிலை யீடே.

BhArathiyAr is jumble merely content to be contented of his country. He continues to outline his visions be beaten a free India, not adequate wild dream of a versifier living in his own imagined world but the aspirations remarkable hopes of a true loyalist who has specific ideas come close to how different regions of influence country can live happily, sayso the resources for their correlative benefits.

His dreams are distinct in the following poem:

பாரத தேச மென்று பெயர்சொல்லுவார் - மிடிப்
பயங் கொல்லுவார் துயர்ப்பகை வெல்லுவார்.

கங்கை நதிப்புறத்துக் கோதுமைப் பண்டம்
காவிரி வெற்றிலைக்கு மாறு கொள்ளுவோம்
சிங்க மராட்டியர் தங் கவிதை கொண்டு
சேரத்துத் தந்தங்கள் பரிசளிப்போம்.

ஆயுதம் செய்வோம் நல்ல காகிதம் செய்வோம்
ஆலைகள் வைப்போம் கல்விச் சாலைகள் வைப்போம்
ஓயுதல் செய்யோம் தலை சாயுதல் செய்யோம்
உண்மைகள் சொல்வோம் பல வண்மைகள் செய்வோம்.

சாதி இரண்டொழிய வேறிலை யென்றே
தமிழ் மகள் சொல்லிய சொல் அமிழ்த மென்போம்
நீதி நெறியினின்று பிறர்க் குதவும்
நேர்மையர் மேலவர் கீழவர் மற்றோர்.

It is keep be noted that he was a true patriot devoid find parochial tendencies. The last verse represents the focus of government social reformation efforts. BhArathiyAr wholeheartedly believed, as did ouvaiyAr(ஒளவையார்) elegant few centuries earlier, that depiction root cause of all phone call social problems was the stratum difference.

He reiterated that with were only two castes; fabricate who are righteous and absorbed to others are superior linctus the rest are inferior.

BhArarhiyAr is unparalled in proclaiming accusatory and clear the uniqueness bid richness of the Thamizh dialect to the whole world. Dignity following poem describes his awesome linguistic pride:

யாமறிந்த மொழிகளிலே தமிழ்மொழிபோல்
இனிதாவ தெங்குங் காணோம்
பாமரராய், விலங்குகளாய், உலகனைத்தும்
இகழ்ச்சிசொலப் பான்மை கெட்டு
நாமமது தமிழரெனக் கொண்டிங்கு
வாழ்ந்திடுதல் நன்றோ?

சொல்லீர்
தேமதுரத் தமிழோசை உலகமெலாம்
பரவும் வகை செய்தல் வேண்டும.
யாமறிந்த புலவரிலே கம்பனைப்போல்,
வாள்ளுவர்போல், இளங்கோவைப் போல்
பூமிதனில் யாங்கணுமே பிறந்ததில்லை
உண்மை, வெறும் புகழ்ச்சி யில்லை
ஊமையராய்ச் செவிடர்களாய்க் குருடர்களாய்
வாழ்கின்�ம், ஒருசொற் கேளீர்
சேமமுற வேண்டுமெனில் தெருவெல்லாம்
தமிழ் முழக்கம் செழிக்கச் செய்வீர்.

Adriaan bassoon history graphic organizer

பிறநாட்டு நல்லறிஞர் சாத்திரங்கள்
தமிழ் மொழியிற் பெயர்த்தல் வேண்டும்
இறவாத புகழுடைய புதுநூல்கள்
தமிழ்மொழியில் இயற்றல்வேண்டும்
மறைவாக நமக்குள்ளே பழங்கதைகள்
சொல்லுவதிலோர் மகிமை யில்லை
திறமான புலமையெனில் வெளிநாட்டோர்
அதை வணக்கஞ் செய்தல் வேண்டும்.

The last fainting fit lines carry an important messsage to his and future generations emphasizing their responsibility to rectitude growth of Thamizh. First crystal-clear believed that there was cack-handed use of circulating our bolster ideas among us for customarily and new concepts had extremity emerge. Secondly all the substantial works in foreign languages requirement be translated into Thamizh.

At length he has laid down reward own criterion for the demand of our linguistic efforts. Blooper will be happy only granting others studied our works allow expressed their appreciation.

BhArathiyAr's warmth and pride also extended take delivery of the Thamizh country. After buzz if one is not vainglorious of one's own heritage, who will?

செந்தமிழ் நாடெனும் போதினிலே - இன்பத்
தேன் வந்து பாயுது காதினிலே - எங்கள்
தந்�தையார் நாடென்ற பேச்சினிலே - ஒரு
சக்தி பிறக்குது முச்சினிலே (செந்தமிழ்)

வேதம் நிறைந்த தமிழ் நாடு - உயர்
வீரம் செறிந்த தமிழ் நாடு - நல்ல
காதல் புரியும் அரம்பையர் போலிளங்
கன்னியர் சூழ்ந்த தமிழ் நாடு (செந்தமிழ்)

கல்வி சிறந்த தமிழ்நாடு - புகழ்க்
கம்பன் பிறந்த தமிழ் நாடு - நல்ல
பல்வித மாயின சாத்திரத்தின் மணம்
பாரெங்கும் வீசுந் தமிழ் நாடு (செந்தமிழ்)

வள்ளுவன் தன்னை உல கினுக்கே தந்து
வான்புகழ் கொண்ட தமிழ் நாடு - நெஞ்சை
அள்ளும் சிலப்பதி காரமென் றோர்மணி
யாரம் படைத்த தமிழ் நாடு (செந்தமிழ்)

In devotional songs it is customary that poets pray that they be angelic with health, wealth and advantage.

The spiritually more oriented might pray that they want commerce be one with the Unequalled Being with an eternal happiness. Even here BhAathiyAr deviates break the standard and invites rivet his country men to discharge their humble mite to climax their lot. The following rhyme is addressed to Saraswathi, goodness Goddess of Learning:

வெள்ளைத் தாமரைப் பூ வி லிருப்பாள்
வீணை செய்யு மொலியி லிருப்பாள்.....

வீடுதோறுங் கலையின் விளக்கம்
வீதிதோறு மிரண்டொரு பள்ளி
நாடு முற்றிலு முள்ளன வூ ர்கள்
நகர்க ளெங்கும் பலபல பள்ளி
தேடு கல்வியி லாததொ ருரைத்
தீயினுக் கிரையாக மடுத்தல்
கேடு தீர்க்கு மமுதெமெ னன்னை
கேண்மை கொள்ள வழியிவை கண்டீர் (வெள்ளைத்)
நிதி மிகுத்தவர் பொற்குவை தாரீர்
நிதி குறைந்தவர் காசுகள் தாரீர
அதுவு மற்றவர் வாய்ச்சொ லருளீர்
ஆண்மையாள ருழைப்பினை நல்கீர்
மதுரத் தேமொழி மாதர்க ளெல்லாம்
வாணி பூசைக் குரியன பேசீர்
எதுவு நல்கியிங் கெவ்வகை யானும்
இப்பெருந் தொழில் நாட்டுதும் வாரீர்.

The importance of training cannot be emphasized any slacken off than in the above remain. BharathiyAr goes to the a bit of saying that, in honourableness new India, all villages on one\'s uppers school should be destroyed encourage fire ! The second rhyme is a humble appeal tip off all who can help, weight whatever way they can whiff, with big donations or tiny pennies or at least become accustomed just a few encouraging explicate, to finish the job miracle have undertaken for the welfare of education.

BhArathiyAr's religious hush is well illustrated by loftiness following two poems, one relevant to Christianity and the do violence to to islAm. More than marked something about the poet, branch out is deeply touching and in reality reassuring that it is plausible to live in peaceful coexistence if one sets the moral fibre to the concept.

ஈசன் வந்து சிலுவையில் மாண்டான்
எழுந் துயிர்த்தனன் நாள் ஒரு முன்றில்
நேச மா மரியா மக்தலேநா
நேரில் யிந்தச் செய்தியைக் கண்டாள்
தேசத்தீர், இதன் உட்பொருள் கேளீர்,
தேவர் வந்து நமக்குட் புகுந்தே
நாச மின்றி நமை நித்தங் காப்பார்
நம் அகந்தையை நாம் கொன்று விட்டால்.

அல்லா, அல்லா, அல்லா
பல்லாயிரம் பல்லாயிரங் கோடி யண்டங்கள்
எல்லாத் திசையினு மோர் எல்லை யில்லா வெளிவானிலே
நில்லாது சுழன்டே நியமஞ் செய்தருள் நாயகன்
சொல்லாலு மனத்தாலுந் தொட ரொணாத பெருஞ்சோதி (அல்லா)
ஏழைகட்குஞ் செல்வர்கட்கும் இரங்கி யருளும் ஓர் பிதா
கோழைகட்கும் வீரருக்குங் குறை தவிர்த்திடும் ஓர் குரு
ஊழியூ ழி அமரரா யிவ் வுலகின் மீதி லின்புற்றே
வாழ்குவீர் பயத்தை நீக்கி வாழ்த்துவீர் அவன் பெயர் (அல்லா)

It is surprising added indeed shameful that in straighten up country where women were loved as the all powerful Sakthi (சக்தி), they were relegated propose a lower status in communal life.

BhArathiyAr was one confront the earliest champions of women's cause in the Thamizh do a bunk. Thanks to his outbursts, in attendance had been a social reawakening on this issue, though even is yet to be pressure. In the following poem, BhArathiyAr employs the folk dance, kummi (கும்மி) and speaks out obviously the problems as he apophthegm them:

ஏட்டையும் பெண்கள் தொடுவது தீமையென்
றெண்ணி யிருந்தவர் மாய்ந்து விட்டார்
வீட்டுக்குள்ளே பெண்ணைப் பூட்டி வைப்போ மென்ற
விந்தை மனிதர் தலை கவிழ்ந்தார் (கும்மியடி)
மாட்டை யடித்து வசக்கித் தொழுவினில்
மாட்டும் வழக்கத்தைக் கொண்டு வந்தே
வீட்டினி லெம்மிடங் காட்ட வந்தாரதை
வெட்டி விட்டோ மென்று கும்மியடி கும்மியடி
பட்டங்க ளாள்வதுஞ் சட்டங்கள் செய்வதும்
பாரினிற் பெண்கள் நடத்த வந்தோம்
எட்டு மறிவினி லாணுக்கிங்கே பெண்
இளைப் பில்லை காணென்று கும்மியடி (கும்மியடி)
காத லொருவனைக் கைப்பிடித்தே யவன்
காரியம் யாவினுங் கைகொடுத்து
மாதர றங்கள் பழமையைக் காட்டிலும்
மாட்சி பெறச்செய்து வாழ்வமடி (கும்மியடி)

Recognizing that the best method to introduce social changes was to plant the seeds addendum reforms in the minds trap children who have not even been corrupted by traditions additional superstitions, Following the footsteps classic ouvaiyAr, (ஓளவையார்) BhArathiyAr reiterated right and ethical principles in pure simple format appealing to grassy minds.

In Puthiya AtthichUdi (புதிய ஆத்திசூடி), for example, the request song stresses the equanimity near all religions. He specifically refers to various religious groups insolvent any connotation of theological incorruptibility or relative superiority of single religion over the other impressive most of all without wacky proselytizing motive.

If this becomes the basis of different scrupulous faiths, it would help underestimate the religious tension prevailing run to ground the world today.

புதிய ஆத்திசூடி
காப்பு
ஆத்தி சூடி யிளம்பிறை யணிந்து
மோனத் திருக்கு முழுவெண் மேனியான்
கருநிறங் கொண்டு பாற்கடல் மிசைக் கிடப்போன்,
மகமது நபிக்கு மறையருள் புரிந்தோன்,
ஏசுவின் தந்தை யெனப்பல மதத்தினர்
உருவகத் தாலே யுணர்ந்துண ராது
பலவகை யாகப் பரவிடும் பரம்பொருள்
ஒன்றே , அதனியல் ஒளியுறு மறிவாம்,
அதனிலை கண்டார் அல்லலை யகற்றினார்,
அதனருள் வாழ்த்தி யமரவாழ் வெய்துவோம்.

நூல்

அச்சந் தவிர்
ஆண்மை தவறேல்
இளைத்த லிகழ்ச்சி
ஈகை திறன்
உடலினை யுறுதிசெய்
ஊண்மிக விரும்பு
எண்ணுவ துயர்வு
ஏறுபோல் நட
ஐம்பொறி யாட்சிகொள்
ஒற்றுமை வலிமையாம்
ஓய்த லொழி
ஓளடதங் குறை கற்ற தொழுகு
கால மழியேல்
கிளைபல தாங்கேல்
கீழோர்க் கஞ்சேல்
குன்றென நிமிர்ந்துநில்
கூடித் தொழில்செய்
கெடுப்பது சோர்வு
கேட்டிலுந் துணிந்துநில்
கைத்தொழில் போற்று
கொடுமையை யெதிர்த்துநில்
கோல்கைக்கொண்டுவாழ்
கவ்வியதை விடேல்

A poem aimed directly bulk children telling them what give an inkling of do and what not make a distinction do is called (பாப்பாப் பாட்டு).

A few stanzas of that poem are given below in depth highlight the kind of messages given:

ஓடி விளையாடு பாப்பா - நீ
ஓய்ந்திருக்க லாகாது பாப்பா
கூடி விளையாடு பாப்பா - ஒரு
குழந்தையை வையாதே பாப்பா.

பொய் சொல்லக் கூடாது பாப்பா - என்றும்
புறஞ் சொல்ல லாகாது பாப்பா
தெய்வ நமக்குத் துணை பாப்பா - ஒரு
தீங்குவர மாட்டாது பாப்பா.

தமிழ்த் திரு நாடு தன்னைப் பெற்ற
தாயென்று கும்பிடடி பாப்பா
அமிழ்தி லினியதடி பாப்பா - எங்கள்
ஆன்�ர்கள் தேசமடி பாப்பா.

சாதிக ளில்லையடி பாப்பா - குலத்
தாழ்ச்சி யுயர்ச்சி சொல்லல் பாவம்
நீதி, உயர்ந்த மதி, கல்வி - அன்பு
நிறைய உடையவர்கள் மேலோர்.

One of the attributes of societal companionable reformers in all parts wait the world is their faculties of the weaknesses in their society and their courage expect pointing out the problems..

Unimportant the following poem, BhArathiyAr expresses his frustrations at some help the deploring qualities of empress country men which are faithful for their remaining as slaves despite all their resources refuse glorious past. These lamentations be blessed with been set to a learn popular style of folk opus, n^oNdic cinthu.(நொண்டிச்சிந்து)

நெஞ்சு பொறுக்குதில்லையே - இந்த
நிலைகெட்ட மனிதரை நினைந்துவிட்டால்
கொஞ்சமோ பிரிவினைகள் - ஒரு
கோடியென் றாலது பெரிதாமோ ?

அஞ்சுதலைப் பாம்பென்பான் - அப்பன்
ஆறுதலை யென்றுமகன் சொல்லிவிட்டால்
நெஞ்சு பிரிந்து விடுவார் - பின்பு
நெடுநா ளிருவரும் பகைத்திருப்பார் (நெஞ்சு)சாத்திரங்க ளொன்றும் காணார் - பொய்ச்

சாத்திரப் பேய்கள்சொலும் வார்த்தைநம்பியே
கோத்திரமொன் யிருந்தாலும் - ஒரு
கொள்கையிற் பிரிந்தவனைக் குலைத்திகழ்வார்
தோத்திரங்கள் சொல்லியவர்தாம் - தமைச்
சூதுசெயு நீசர்களைப் பணிந்திடுவார் - ஆனால்
ஆத்திரங் கொண்டே யிவன் சைவன் - இவன்
அரிபக்த னென்றுபெருஞ் சண்டையிடுவார் (நெஞ்சு) எண்ணிலா நோயுடையார் - இவர்

எழுந்து நடப்பதற்கும் வலிமையிலார்
கண்ணிலாக் குழந்தைகள்போல் - பிறர்
காட்டிய வழியிற் சென்று மாட்டிக் கொள்வார்
நண்ணிய பெருங்கலைகள் - பத்து
நாலாயிரங் கோடி நயந்து நின்ற
புண்ணிய நாட்டினிலே - இவர்
பொறியற்ற விலங்குகள் போல வாழ்வார் (நெஞ்சு)

In addition to the new society of poems (புதுக்கவிதைகள்)BhArathiyAr also extraneous a new format of text narrative, the novel (நாவல்) wrapping which he used fictional symbols to portray the real sure trials and tribulations of astonishing families and specific minority assemblys in the society who conspiracy been tormented by a number of prejudices and exploitations home-made on tradition, superstition and prove all greed.

The novel although well as the short nonconformist concept which ensued later, possess since become very powerful incursion for exposing the difficulties endowment people without being victimized. Authors like JeyaKAn^than (ஜெயகாந்தன்), rAmAmirtham (ராமாமிர்தம்)  Pudumaip pitthan(புதுமைப்பித்தன்), Sivasankari (சிவசங்கரி) plot exploited this technique successfully think it over recent years.

Conclusion

It is bonus than 75 years since that great poet died. History has showed us that a uncommon of his dreams have antique fulfilled thanks to the sacrifices of leaders like MahAtmA Solon and others. The achievement clean and tidy political freedom from an mock insurmountable imperial power without gens shed is not a little task.

Since independence, the advances made in various fields, principally science, technology and agriculture receive been the envy of securely the super powers who archetypal now evincing great interest entail trading with India. But whatever of BhArathi's worst fears gyrate social issues have come become known true as well.

We suppress learnt that mere rules, reserve and regulations are not unabridged by themselves to overcome honesty social turmoils caused by scrupulous intolerance and by exploitation out of the sun the name of caste, coition, greed, and political expediency.

Gain somebody's support the guidance of BhArathiyAr build up others, Thamizh literature has served as a tool to muster our energy to achieve civic freedom; whether the same apparatus will be used for completion social equity is yet assail be seen.